Διαθλαστικές Ανωμαλίες
Ως Οπτική Οξύτητα ορίζεται η χωρική διακριτική ικανότητα του οφθαλμού να διακρίνει με την καλύτερη δυνατή διαθλαστική διόρθωση δύο σημεία στο χώρο σαν ξεχωριστά στη μέγιστη δυνατή απόσταση από αυτόν. Για τη μέτρηση της οπτικής οξύτητας χρησιμοποιούνται πίνακες, τα Οπτότυπα του Snellen, τα οποία τοποθετούνται σε απόσταση 6 m από τον εξεταζόμενο. Πρόκειται για πίνακες που αποτελούνται από σειρές γραμμάτων ή αριθμών, το μέγεθος των οποίων μειώνεται σταδιακά από γραμμή σε γραμμή. Η αναγνώριση των συμβόλων της πρώτης γραμμής αντιστοιχεί σε 1/10 όρασης, της δεύτερης σε 2/10, κ.λπ., μέχρι τη δέκατη γραμμή που αντιστοιχεί σε 10/10, η οποία είναι και η φυσιολογική.
Η μέτρηση της οπτικής οξύτητας γίνεται σε κάθε μάτι ξεχωριστά, με και χωρίς γυαλιά. Τα τελευταία χρόνια χρησιμοποιούνται ηλεκτρονικοί πίνακες μέτρησης οπτικής οξύτητας και τοποθετούνται σε οποιαδήποτε απόσταση από τον εξεταζόμενο, καθώς το μέγεθος των στοιχείων προσαρμόζεται ανάλογα.
Τα κυριότερα διαθλαστικά σφάλματα του οφθαλμού είναι: Μυωπία, Υπερμετρωπία, Αστιγματισμός, Πρεσβυωπία, Αμβλυωπία.
Οι συνηθέστερες οφθαλμικές παθήσεις είναι: Καταρράκτης, Γλαύκωμα, Στραβισμός, Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, Παθήσεις ωχράς κηλίδος, Αποκολλήσεις υαλοειδούς ή αμφιβληστροειδούς, Ξηροφθαλμία, κ.λ.π.
Τα κυριότερα διαθλαστικά σφάλματα του οφθαλμού είναι: Μυωπία, Υπερμετρωπία, Αστιγματισμός, Πρεσβυωπία, Αμβλυωπία.
Οι συνηθέστερες οφθαλμικές παθήσεις είναι: Καταρράκτης, Γλαύκωμα, Στραβισμός, Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια, Παθήσεις ωχράς κηλίδος, Αποκολλήσεις υαλοειδούς ή αμφιβληστροειδούς, Ξηροφθαλμία, κ.λ.π.